ćwiek

1. pot. Wbić, zabić komuś ćwieka, klina (w głowę) «sprawić komuś kłopot, zmuszając go do uporczywego myślenia o czymś»: (...) zabił mi porządnego ćwieka. Nigdy nie przyszło mi do głowy, by (...) wchodzić w opisywane przez niego układy finansowe (...). WO 29/01/2000. Zrobił jakiś poważny projekt. (...) Zabił, zdaje się, niezłego klina tym z politechniki. Miał nawet robić doktorat. A. Strączek, Wyznanie.

2. pot. Zabić, wbić sobie ćwieka, klina (w głowę) «nie móc się uwolnić od myślenia o czymś»: Tym projektem zabił sobie ćwieka w głowę (...). Roz bezp 1997.